Çocuklarda Davranış Problemleri ve Ebeveyn Tutumları
- Altuğ Psikoloji
- 3 gün önce
- 3 dakikada okunur

Çocukluk dönemi; bireyin kişilik gelişiminin temellerinin atıldığı, sosyal ve duygusal becerilerin öğrenildiği, bilişsel süreçlerin olgunlaştığı kritik bir dönemdir. Ancak bu süreç, çocukların çevreleriyle ve kendileriyle etkileşimlerinde çeşitli davranış problemleriyle karşılaşmalarına da zemin hazırlar. Gerek aile ortamında gerekse okulda gözlenen bu davranış problemleri; öfke nöbetlerinden kurallara uymamaya, saldırganlıktan aşırı içe kapanıklığa kadar geniş bir yelpazede karşımıza çıkabilir. Ebeveyn tutumları ise bu davranışların şekillenmesinde ve kalıcılığında en önemli belirleyici faktörlerden biridir.
Çocuklarda Davranış Problemleri: Nedir ve Nasıl Gelişir?
Davranış problemleri, çocuğun yaşına ve gelişim düzeyine göre toplumsal beklentilerin dışında ve tekrarlayıcı şekilde ortaya çıkan sosyal ilişkileri ve akademik işlevselliği olumsuz etkileyen davranışlardır. DSM-5’e göre davranış bozuklukları arasında Karşıt Olma Karşı Gelme Bozukluğu (KOKGB), Davranım Bozukluğu, Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB) gibi tanımlar yer almaktadır. Ancak uzman tarafından destek alamayan çocuklarda da gözlemlenen çeşitli problem davranışlar, çocuğun yaşam kalitesini ve aile içi ilişkileri olumsuz etkileyebilir.
Başlıca Davranış Problemleri:
Saldırganlık (fiziksel/sözel)
Kurallara uymama, inatçılık
Öfke nöbetleri
Yalan söyleme, hırsızlık
Okul reddi, sosyal çekilme
Aşırı hareketlilik ya da ilgisizlik
Araştırmalar çocukluk çağında görülen davranış problemlerinin ileriki yaşlarda ruh sağlığı problemleri, sosyal uyum sorunları ve akademik başarısızlık riskini artırdığını göstermektedir.
Davranış Problemlerinin Nedenleri
Davranış problemlerinin gelişiminde tek bir etken değil biyolojik, psikososyal ve çevresel faktörlerin etkileşimi söz konusudur:
Biyolojik ve Genetik Etkenler
Nörolojik gelişimsel farklılıklar
Genetik yatkınlık ve ailede psikiyatrik öykü
Dikkat, dürtü kontrolü ve duygu düzenleme ile ilişkili beyin bölgelerinin işlevselliği
Aile ve Ebeveyn Tutumları
Aşırı koruyucu, baskıcı ya da ilgisiz ebeveynlik
Tutarsız disiplin ve sınır koyma sorunları
Model alınan davranışlar (ebeveynin öfke kontrolü, problem çözme biçimi)
Ebeveynler arası çatışma ve boşanma
Çevresel ve Sosyal Faktörler
Okulda zorbalık, akran reddi, dışlanma
Medya ve dijital ortamların olumsuz etkileri
Sosyoekonomik zorluklar, travma ve ihmal
Çocuklarda davranış problemleri çoğunlukla çoklu faktörlerin bir araya gelmesiyle ortaya çıkar ve tek boyutlu açıklamalar yetersiz kalabilir.
Ebeveyn Tutumlarının Rolü ve Etkisi
Baumrind’in ebeveynlik stilleri kuramı, çocuk gelişimi üzerinde ebeveyn tutumlarının etkisini bilimsel olarak ortaya koymuştur. Türkiye’de de yapılan çalışmalar bu bulguları desteklemektedir.
a) Otoriter Tutum
Yüksek kontrol ve disiplin, düşük sıcaklık ve yakınlık görülür.
Emir ve ceza odaklı yaklaşım bulunur.
Çocuklarda kaygı, düşük özgüven ve saldırgan davranış riskini artırır.
b) Aşırı Hoşgörülü (İzin Verici) Tutum
Sınır ve kural eksikliği, fazla serbestlik görülür.
Sorumluluk duygusunun gelişmesini engeller, davranış sorunlarını pekiştirir.
c) İlgisiz/İhmalkâr Tutum
Sevgi ve ilgi eksikliği, duygusal mesafe bulunur.
En riskli grup: Dışa vurum problemleri, akademik başarısızlık, antisosyal davranışlar görülebilir.
d) Demokratik Tutum
Açık iletişim, karşılıklı saygı, tutarlı sınırlar görülür.
Olumlu sosyal beceriler, yüksek öz düzenleme ve güvenli bağlanma ile ilişkilidir.
Önemli Not: Yapılan meta-analizler, demokratik ve destekleyici ebeveyn tutumunun çocuklarda davranış problemlerini azaltmada en etkili yaklaşım olduğunu göstermektedir.
Güncel Araştırmalar Ne Diyor?
Türkiye’de yapılan bir araştırmaya göre ebeveyn-çocuk ilişkisinde duygu düzenleme becerileri, çocuklarda görülen davranış problemlerinin sıklığını doğrudan etkilemektedir.
Pozitif ebeveynlik programları davranış sorunlarını azaltmada ve ebeveyn yeterliliğini artırmada oldukça etkilidir.
Pandemi sonrası ailelerde artan stresin, davranış problemlerini tetiklediği ve ebeveynlik tutumlarında tutarsızlığa yol açtığı tespit edilmiştir.
Davranış Problemlerinde Müdahale ve Ebeveynlere Yönelik Öneriler
Profesyonel Değerlendirme
Davranış problemlerinin sıklığı, şiddeti ve sürekliliği arttıkça profesyonel değerlendirme gereklidir. Klinik gözlem, aile görüşmeleri ve gerekirse psikometrik testlerle tanı netleştirilmelidir.
Ebeveyn Danışmanlığı ve Psikoeğitim
Ebeveynlere; tutarlı disiplin, duygusal iletişim, olumlu pekiştirme, öfke kontrolü ve sınır koyma konusunda psikoeğitim verilmelidir.
Kanıta Dayalı Müdahale Yöntemleri
Davranışçı teknikler: Pekiştirme, ödül sistemi, zaman aşımı
Duygu düzenleme becerilerinin öğretilmesi
Aile içi iletişim çalışmaları
Gerekirse bireysel danışmanlık (çocuk/ebeveyn)
Sıkça Yapılan Hatalar
Sürekli tehdit ve ceza uygulamak
Tutarsız sınır koymak (bir gün yasak, ertesi gün serbest)
Sorunu çocuğun kişiliğine yüklemek (inatçısın, yaramazsın gibi etiketler)
Duyguları küçümsemek veya yok saymak
Etkili Ebeveynlik İçin Pratik İpuçları
Net ve sevgi dolu sınırlar koyun, kuralları açıklayın.
Olumlu davranışları hemen fark edip ödüllendirin.
Kriz anında sakin kalın, bağırmak yerine göz teması ve yumuşak ses kullanın.
Çocuğun duygularını tanımasına ve adlandırmasına yardımcı olun. (Kızgınsın, anlıyorum. Birlikte çözüm bulabiliriz.)
Aile içinde açık iletişim ve ortak zaman geçirme alışkanlığı oluşturun.
Destek isteyin: Davranış problemleri karmaşıklaştığında bir uzmandan yardım almaktan çekinmeyin.
Sağlıklı Nesiller İçin Bilinçli Ebeveynlik
Çocuklarda davranış problemleri, erken müdahale ve sağlıklı ebeveyn tutumları ile büyük oranda önlenebilir ve iyileştirilebilir. Ebeveynler olarak tutum ve davranışlarımızı gözden geçirmek, hem kendi ruh sağlığımız hem de çocuklarımızın geleceği açısından en değerli yatırımdır. Bilimsel bilgi ve profesyonel destek ışığında her çocuk potansiyelini en sağlıklı şekilde ortaya koyabilir.
Comentarios