Film Analizi: Me and Earl and The Dying Girl (Ben, Earl ve Ölen Kız)

Me and Earl and the Dying Girl (Ben, Earl ve Ölen Kız) - (2015)

Alfonso Gomez-Rejon’un yönettiği Me and Earl and the Dying Girl, gençlik yıllarının kırılganlığı, hastalık, ölüm karşısında çaresizlik ve dostluk temaları içeren, komedi ve dram içeren bir film olarak karşımıza çıkıyor. Film, lise öğrencisi Greg’in, lösemi tanısı konulan Rachel ile kurduğu beklenmedik arkadaşlık üzerine kuruluyor. Ancak bu ilişki, klasik bir "ölümle yüzleşen insanın hayata dair dersler vermesi" klişesinden uzak, ironik ve trajikomik bir dille anlatılıyor. Filmin, ana karakter Greg’in kendi hikayesini yazdığı bir bakış açısıyla anlatılması, izleyiciye doğrudan bir içsel monolog sunarak samimiyet hissi veriyor.

Hikaye ve Anlatım Tarzı

Film, Greg’in dış ses anlatımıyla açılır; Greg, lise hayatını sürdürürken çevresindeki grupları mizahi bir dille “devletler” olarak niteler ve kendi soyutlanmış hayatını tanımlar. Bu, Greg'in sosyal olarak kendini izole ettiğini ve çevresindeki insanlara karşı mesafeli olduğunu gösterir. Lise hayatındaki bu mizahi anlatım ve Greg'in soğukkanlı gözlemleri, seyirciye karakterin iç dünyasına dair önemli ipuçları sunar. Filmin başındaki bu tanıtım kısmında kullanılan sürekli ileriye doğru hareket eden kamera ve zoomlar, izleyiciye adeta bir hikayeye çekildiği hissiyatını verir ve merak uyandırır.

Dostluk ve Ölüm Teması

Greg’in annesinin ısrarıyla lösemi hastası Rachel ile iletişim kurması, filmin anlatısında ilk dönüm noktasıdır. Greg başlangıçta Rachel ile bağ kurma konusunda isteksizdir; onunla iletişime geçmesinin mantıksız olduğunu düşünmektedir. Çünkü aralarında daha öncesinde bir arkadaşlık yoktur. Rachel ve Greg’in ilk tanışmalarında, Rachel merdivenlerin en üstünde, Greg ise en altındadır. Bu, onların arasındaki mesafeyi simgeler. Rachel’ın sarı renk tonlarındaki odası ve renkli kıyafetleri sayesinde sıcakkanlı ve bir karakter olduğuna dair ipuçları verir.

Greg ve kendisiyle Avrupa sinemasının kült filmlerinin parodilerini çeken iş arkadaşı olarak tanıttığı çocukluk arkadaşı Earl, çocukluklarından itibaren Avrupa sinemasına ilgi duyar ve bu ilgilerini kısa parodi filmler çekerek sürdürürler. Rachel’ın da bu filmleri izlemeye başlaması, Greg ve Rachel arasında bir bağın kurulmasına katkı sağlar. Bu, sadece Greg’in Rachel ile arkadaşlık kurmasını sağlamakla kalmaz, aynı zamanda Rachel’ın Greg’in iç dünyasına dahil olmasını da mümkün kılar. Filmin odak noktası olan dostluk, Greg’in kendisi hakkında farkındalık kazanmasında ve karakter olarak gelişiminde kilit rol oynar.

Hayatın Kırılganlığı ve Sınırları

Greg’in Rachel ile olan arkadaşlığının başlamasından 2 hafta sonra yaptığı bir ziyarette Rachel’in saçlarının kesildiğini götürürüz. Rachel tahmin ettiğinden çok daha zor olduğunu, kendisini çirkin hissettiğini ve insanların sırf zorunda olduklarını düşündükleri için “güzel olduğunu” söylemelerinin ne kadar rencide edici olduğundan yakınır. Rachel’ın bu durumu ifade etmesi, samimi olmayan ve bir zorunluluktan dolayı yapılan iltifatların aslında ne kadar zarar verici olabileceğini gösterir. Rachel’ın zor durumunu kabullenmesi, izleyiciye hastalığın sadece fiziksel değil, psikolojik bir yıkım olduğunu da gösterir.

Rachel’in hastalığının ilerleme aşamalarını görece eğlenceli bir müzik ve zamanda ileri atlayan sahnelerle gösterdikleri bir sekansta Greg, Rachel’in ısrarıyla yaptığı Üniversite başvurusunun kabul aldığını yanında hastane yatağında yatan Rachel’e söylemek için yönelir. Fakat uyuduğunu görür. Burada elini Rachel’in burnuna getirip nefesi alışverişini kontrol etmesi ölümün ne kadar başucunda ve korkutucu olabileceğini bize soğuk duş etkisi yaptırarak gösterir.

Dostluk ve Karakter Gelişimi Üzerine Eleştiriler

Film, hikayeyi adında geçen üç karakter olan Greg, Earl ve Rachel üzerinden oluştururken Greg ve Rachel’in ön planda, Earl’ü ise daha çok üçüncü ve hikayenin akışına hizmet eden karakter olarak görürüz. Greg ve çocukluk arkadaşı Earl’ün, kült filmlerden esinlenerek çektiği kısa parodiler, film boyunca komedi unsuru olarak işlenir ve hikayeye ve karakterlerin dünyalarını tanıma konusunda eğlenceli bir katkı sağlar. Rachel, bu amatör filmleri izlerken zamanla Greg ve Earl’ün bakış açılarını ve kişiliklerini daha iyi tanır. Fakat hikaye Greg ve Rachel’in hem karakter hem de arkadaşlık ilişkilerinin gelişimini yansıtmakta bazı eksiklikler içerir. Rachel ve Greg arasındaki dostluğun hızla gelişmesi, karakterin içsel dönüşüm sürecinin detaylandırılmasını engeller. Earl’ün ise fazlaca arka planda kalması hikayeye kazandırabileceği derinliği kaybettirir.

Ebeveynlerin Çaresizliği ve Kırılganlık

Filmde, Rachel’ın annesinin onu hastalığa karşı koruyamaması, ebeveynlerin çaresizliğini vurgulayan güçlü bir tema olarak işlenir. Daha öncesinde kızını korumak için çok çaba sarf ettiğini belirten annesinin, “Çocuğumuzu koruyamayacağımız şeyler olduğunu öğreniyorum” repliği, hastalığın ebeveynler için de ne kadar zor ve çaresiz bir durum olduğunu gösterir. Rachel’ın annesi, onu tek başına büyüten bir ebeveyn olarak kızını her şeyden koruma içgüdüsüyle hareket etse de, hastalığın öngörülemezliği ve kontrol edilemezliği karşısında yetersiz kaldığını hisseder.

Sonuç: Hikayenin Duygusal Dalgaları ve Eleştirel Bakış

"Me and Earl and the Dying Girl," komedi ile trajediyi harmanlayan bir gençlik filmi olarak, izleyiciye gençlik yıllarına özgü karmaşık duyguları ve ölümü sorgulama sürecini başarıyla aktarıyor. Her ne kadar bazı karakter gelişim eksiklikleri ve senaryoda kopukluklar olsa da, film, izleyicide duygusal bir iz bırakmayı başarıyor. Rachel’in hastalığı ve ölümle yüzleşme süreci, Greg’in kendisini keşfetmesine ve yaşamın değerini anlamasına vesile olurken, izleyiciye de hayatta beklenmedik zorluklarla başa çıkabilme gücünü hatırlatıyor.

                                                                                                  Ege Üniversitesi Psikoloji Öğrencisi Emirhan Uslu